Wat is noodcommunicatie in GMDSS?

DeMondiaal maritiem nood- en veiligheidssysteem(GMDSS) is een wereldwijd geaccepteerde en aangenomen set regels, protocollen en voorschriften, die de veiligheid van navigatie en scheepvaart garanderen. De GMDSS-apparatuur wordt toegepast om de veiligheid te vergroten en het gemakkelijker en sneller te maken om in nood verkerende schepen, boten en vliegtuigen te redden. DeGMDSSstelt een schip in nood in staat een waarschuwing te versturen via verschillende radiosystemen. Dankzij dit systeem kunnen de waarschuwingen zeer snel worden ontvangen door de reddingsautoriteiten aan de wal en/of door andere schepen in het gebied.

Sinds de uitvinding van de radio aan het einde van de 19e eeuw vertrouwen schepen op zee op de morsecode, uitgevonden door Samuel Morse en voor het eerst gebruikt in 1844, voor nood- en veiligheidstelecommunicatie. Maar dit middel bleek moeilijk en niet betrouwbaar genoeg om de veiligheid op zee in volle omvang te garanderen.

Daarom begon de Internationale Maritieme Organisatie (IMO), een agentschap van de Verenigde Naties dat gespecialiseerd is in de veiligheid van de scheepvaart en het voorkomen dat schepen de zeeën vervuilen, te zoeken naar manieren om maritieme nood- en veiligheidscommunicatie te verbeteren.

Een nieuw systeem, dat is gaan vertrouwen op satelliet- en landradiodiensten, heeft bovendien de internationale noodmeldingen veranderd van schip-naar-schip gebaseerd naar schip-naar-wal (Rescue Coördinatie Centrum). De GMDSS zorgt ervoor dat schepen automatisch in nood kunnen alarmeren en lokaliseren in gevallen waarin er geen tijd is om een ​​SOS- of MAYDAY-oproep te sturen. En voor het eerst vereist het systeem dat schepen uitzendingen ontvangen van maritieme veiligheidsinformatie die een noodsituatie, die een primair doelwit werd, kon voorkomen. In 1988 wijzigde de IMO het Verdrag inzake de veiligheid van mensenlevens op zee (SOLAS), waardoor schepen die hieraan verplicht waren, moesten beschikken over GMDSS-apparatuur. Dergelijke schepen moesten tegen 1 augustus 1993 NAVTEX en satelliet-EPIRB's aan boord hebben, en moesten tegen 1 februari 1999 op alle andere GMDSS-apparatuur passen. Amerikaanse schepen mochten GMDSS toepassen in plaats van Morse-telegrafieapparatuur volgens de Telecommunications Act van 1996.

De GMDSS heeft een nieuwe technologie geïntroduceerd die de maritieme radiocommunicatie volledig heeft getransformeerd. Met het nieuwe systeem kan een noodalarm automatisch over lange afstand worden verzonden en ontvangen, met een aanzienlijk hogere betrouwbaarheid.

De GMDSS bestaat uit verschillende systemen, waarvan sommige nieuw zijn, maar waarvan er vele al lang geleden in gebruik zijn. Het systeem is bedoeld om de volgende functies uit te voeren: alarmering (inclusief positiebepaling van de eenheid in nood), zoek- en reddingscoördinatie, lokalisatie (homing), uitzendingen van maritieme veiligheidsinformatie, algemene communicatie en brug-tot-brugcommunicatie. Specifieke vereisten voor radiovervoer zijn afhankelijk van het operatiegebied van het schip en niet van de tonnage. De GMDSS houdt ook rekening met back-upinstrumenten voor noodwaarschuwingen en noodstroombronnen.

Recreatievaartuigen hoeven hier niet aan te voldoenGMDSS-radiorijtuigvereisten, maar zouden in toenemende mate gebruik moeten maken van de VHF-radio's met Digital Selective Calling (DSC). Schepen met een bruto tonnage (BT) van minder dan 300 zijn niet onderworpen aan GMDSS-vereisten.

GMDSS-apparatuur moet eenvoudig te bedienen zijn en (waar van toepassing) ontworpen zijn voor gebruik zonder toezicht.

Distress Alerts moeten kunnen worden gelanceerd vanaf de positie waar het schip gewoonlijk wordt genavigeerd (dwz de brug). Ook moeten EPIRB's dichtbij die plaats worden geïnstalleerd of op afstand kunnen worden geactiveerd.

Hieronder wordt een vereenvoudigde versie beschreven van de uitrusting die SOLAS voor elk zeegebied aan boord moet hebben.

Omdat de verschillende radiosystemen die in GMDSS zijn opgenomen, individuele beperkingen hebben met betrekking tot het bereik en de geleverde service, wordt de uitrusting die een schip moet vervoeren bepaald door het operatiegebied van het schip. De GMDSS heeft de oceanen van de wereld in vier verschillende gebieden verdeeld. Alle schepen zijn verplicht uitrusting aan boord te hebben die geschikt is voor het zeegebied of de gebieden waarin zij varen.